Alweer mijn derde update, in nog geen 3 weken! :)

Hallo lieve volgers,

Ik had gezegd de volgende blog eventjes op zich moest wachten, maar ik maak veel te veel dingen mee en vindt het veel te leuk om het allemaal op te schrijven! Dus weer een update na 1,5 week.

Waar was ik ook alweer gebleven. Oja, de donderdag met onze eerste stapavond in Havana’s. Na deze leuke donderdag kwam de lange vrijdag.
We moesten ons namelijk melden bij de vreemdelingenpolitie. Ja, om überhaupt het land in te komen ben je allereerst al een fortuin kwijt en daarnaast is het ook nog eens super veel gedoe. In Nederland heeft het me al heel wat grijze haren gekost om op tijd mijn visum te krijgen om het land alleen nog maar in te mogen. Vervolgens moet je hier verder, zodat ie voor de gehele periode geldig is. A fijn, we moesten ons melden bij de vreemdelingen politie om een extra stempel te krijgen, waardoor het visum weer drie weekjes langer geldig is. We wisten echter niet precies wat we mee moesten nemen, want de brief die we hadden gekregen was alles behalve duidelijk daarover. Voor de zekerheid gingen we eerst maar alle dingen regelen die we ergens een keer bij ons moeten hebben. Dat betekende om 8 uur op de fiets om door Paramaribo te fietsen. Eerst geld storten (150SRD), waarvoor je een kwitantie terug krijgt. Deze moeten we weer inleveren. Vervolgens, pasfoto's maken, kopietjes maken, even langs de centrale markt voor wat fruit en als laatste nog een postzegel halen die op een bepaalde brief moet.
Wanneer we dit allemaal gedaan hebben, begon de fietstocht naar de vreemdelingenpolitie. We hadden gehoord dat het best wel ver weg was, maar het was mooi weer en we hadden allemaal geen zin om een taxi te betalen, dus gingen we heel sportief op de fiets! Dit keer hadden de Surinamers wel gelijk, want het was ver fietsen. Eenmaal daar aangekomen hadden we gerekend op een hele lange wachttijd, aangezien dit door iedereen gezegd wordt. We stapten vol goede moed naar binnen en zagen echt een hele hoop mensen zitten wachten.. ai, dit kon nog wel eens erg lang gaan duren. Dit keer hadden ze echter weer niet gelijk, want binnen 10minuten stonden we weer buiten met een extra stempel in ons paspoort.
Eigenlijk lopen Mark en ik 5 dagen in de week stage, zo dus ook vandaag. Bastiaan (stagebegeleider) vond het geen probleem dat we ’s ochtends eerst langs de vreemdelingenpolitie moesten, maar we moesten s middags nog wel komen. Mark zou met Sven (andere fysiotherapeut) en ik ging met Bastiaan mee. Uiteindelijk was ik om 6 uur klaar met stage en was ik aardig gebroken. Ondanks dat was het wel een leuke stagedag! 
’s avonds heb ik weer lekker gegeten met Mirte, Rob en Kirsten. Vervolgens hadden Mirte en ik zin om lekker te dansen en besloten we om naar ’t Vat te gaan, want daar is altijd salsa avond op vrijdag. Helaas heb ik met geen teentje op de dansvloer gestaan en alleen maar gezellig gekletst tot de muziek er plotseling mee stopte en het alweer bijna half 3 was. Zonder gedanst te hebben, besloten we om lekker naar huis te gaan, want we gingen een weekend tegemoet waarin ons eerste tripje gepland stond!!

Het weekend:
Dit weekend stond er een tripje naar Parabello op het programma. Zaterdag vertrokken Mirte, Puck, Rob, Mark en ik om 14.00 uur (surinaamse tijd) vanuit Paramaribo richting parabello. Nadat we er al bijna waren en er achter kwamen dat we de tickets waren vergeten, waren we er stipt om 14.00 uur. Maar zoals ik al zei, surinaamse tijd, dus we vertrokken om kwart voor 3 ongeveer.
We waren uiteindelijk met een groep van 15 Nederlandse studenten die naar Parabello gingen. Het weekend bestond uit de zaterdag lekker chillen op een mooie locatie, waar we ook konden zipgliden (lees: een soort kabelbaan door de oerwouden en over water). ’s Avonds kregen we een heerlijk diner en aansluitend was er buiten een feest. Toen we aankwamen was het allemaal iets beperkter dan dat we in eerste instantie dachten. Het was een afgelegen gebied met een paar houten overkappingen waar we onze hangmat in moesten hangen om van een slaapplek voorzien te zijn. Het water was groen en er was geen wit strand.. Ondanks dat hebben we een heerlijke middag gehad! Voor het feest waren er meer kaartjes verkocht, in totaal zo’n 120. Uiteraard alleen maar aan Nederlandse studenten, maar dat mocht de pret niet drukken. Ik heb de hele avond en nacht gedanst alsof mijn leven er van af hing. Heerlijk op de blote voetjes, in de buitenlucht, met gezellige mensen om je heen. Dit leven kon ik wel aan wennen! Tot het feestje afgelopen was en ik me in mijn hangmat moest zien te krijgen om er vervolgens in te slapen. Dit was iets minder een succes, maar het was wel fantastisch wakker worden. De geluiden uit het oerwoud, de zon in je gezicht, al zwetend van de warmte en meteen in de buitenlucht! Ik hou ervan!
We kregen een heerlijk uitgebreid ontbijtbuffet en vervolgens mochten we gaan zipgliden! Ik heb dit al wel vaker gedaan in Frankrijk of Spanje op vakantie, maar om het in Suriname in de jungle te doen is natuurlijk nog veel mooier.
Na het zipgliden, was het helaas tijd om alle spullen weer te pakken en in een overvolle bus te vertrekken naar Paramaribo. De busrit was geen pretje, aangezien de buschauffeur een beetje kwaad was en echt belachelijk hard reed en de helft van de tijd tegen het verkeer in. Gelukkig hebben we het overleefd en kon ik thuis heerlijk douchen, eventjes wat eten en naar bed!
Het eerste tripje was helemaal geslaagd en zeker voor herhaling vatbaar!! 

Na zo’n mooi tripje stond er ook weer een gewone stageweek op het programma. Maandagochtend waren we vrij en hebben Mark en ik ons lekker uitgesloofd in de fitness van Boeroeswing! Eindelijk weer een keer gesport! ’s Middags zijn we met zijn tweeën naar de andere kant van de rivier geweest. Hier woont Bastiaan en heeft hij nog een klein behandelkamer aan huis. ’s Ochtends kun je gelukkig met de boot over, maar terug moet je over een brug. Dit is de hoogste (daarnaast ook enige) brug in heel Suriname! 55 meter hoog, met een helling van dik 15%.. Na een ochtend fanatiek sporten en een lange stagemiddag, was het absoluut geen pretje om over zo’n brug te fietsen. Na veel puffen, steunen, kreunen en hijgen was ik dan eindelijk boven, druipend van het zweet. Het leuke is wel, dat je ongeveer de enige bent die er fietst en alle automobilisten je gaan aanmoedigen!

Dinsdag en woensdag waren twee normale stage dagen, voor zover daarover gesproken kan worden in de maand december. Dinsdagavond hadden Mirte, Kirsten en ik onze eerste salsa les. Jaja, ik ga het echt doen. De salsa cursus. Iedereen kan hier salsa dansen dus ik kan niet achterblijven.
Eerst zijn we natuurlijk weer helemaal de verkeerde kant op gefietst en komen we een half uur te laat op de les aan. Het blijft echter suriname, dus het maakte allemaal niet uit, want de les was toch nog niet begonnen.
Ik wil niet opscheppen, maar na één les ken ik toch al 4 danspasjes van het salsa en vond ik mezelf best goed! Daarnaast was het ook nog erg leuk! Dit hou ik wel vol tot eind december, twee keer per week. Donderdag staat de volgende les op het programma!
Donderdag begonnen we de dag weer met de seniorenfit. Mark en ik hadden een mooie training voorbereid en deze 4 uur lang gegeven. Na deze trainingen zou ik met Anouschka (fysiotherapeut) mee gaan. Ze had nog een paar patiënten staan voor de middag en eindigde met een nieuwe patiënt om half 4.
Uiteindelijk heb ik de hele middag niks gedaan en wilde ik met school bezig, maar de laptops die bij Boeroeswing staan openen geen nederlandse sites, dus kon ik nog niet zoveel beginnen. Riedewan (personal trainer bij boeroeswing) moest nog naar de supermarkt en daar ben ik maar mee gegaan.  Na deze zware middag ben ik naar huis gegaan, lekker nog even gechilld en gekookt voor mezelf. Om half 7 moest ik weer klaar staan voor de tweede salsa les die avond! Ik had er zin in!
De les was erg leuk en we hebben nu ook leren draaien (linksom en rechtsom). Ik had alleen rubberen slippers aan, wat voor geen meter draait. Volgende keer maar schoentjes aan met een gladde zool!
Na de salsa hadden we afgesproken om naar Havana te gaan, om onze danspasjes te oefenen met de surinamers. Daar kwam alleen iets tussen. Een aantal huisgenootjes gingen thuis nog even een drankje doen en daar ben ik bij aangesloten. Aan de mariënburg (90%) met sap, drie glazen verder, was het alweer bijna 1 uur. Taxi gebeld en op naar havana. De salsa avond was al bijna voorbij, dus dan maar een avondje gewoon stappen! Vrijdag moest ik ’s ochtends toch naar de vreemdelingen politie, dus dat kon ook wel wat brakker.
Avond in Havana was erg gezellig! Weer de hele avond lekker gedanst en gezellig gekletst!

Vrijdag.
Na toch wel een kleine 2 uur slaap, moest ik echt mijn bed uit. Rob zou namelijk om 8 uur klaar staan om samen naar de vreemdelingenzaken te fietsen. Ja we moesten alweer die kant op, voor ons visum. Nu moesten we alle papieren en dingen die we hadden verzameld inleveren. Nadat we dik een uur hebben gefietst, omdat we voor de verandering weer eens de verkeerde kant op waren gefietst, kwamen we een half uur te laat aan. In suriname gelukkig geen probleem!
Dik twee uur later stonden we weer buiten en hadden we alles ingeleverd. Nu wachten op een belletje of mailtje, wanneer we weer die kant op kunnen om het visum op te halen. Echter horen we vaak dat de mensen dat mailtje of belletje pas krijgen als ze alweer in Nederland zijn.. Oftewel dit hele gebeuren is één grote geldklopperij naar mijn idee! We zijn namelijk wel weer 150 dollar armen + alle kosten die we in nederland al hebben gehad voor het visum.
’s Middags ging ik naar de porfierstraat, hier zou ik met Rouafza meelopen vandaag. Ze had om 1 uur nog een patient en daarna om half 3 bij die jongen met de dwarslaesie langs. De patiënt om 1 uur heb ik zo goed als alleen gedaan. Ik had vervolgens gehoopt dat ik met haar mee mocht naar de jongen met de dwarsleasie, alleen ging zij vanuit daar meteen door naar huis en dat zou betekenen dat ik niet meer terug kon komen. Ik bleef dus op de porfierstraat. Ondertussen waren Bastiaan en Mark ook aangekomen op de porfierstraat en heb ik daar mee gedaan.
De tijd leek echt voorbij te kruipen, goeie genade! Het is dus toch niet zo’n succes om een avond helemaal door te halen en daarna naar stage te moeten! Eindelijk was het dan 5 uur. Toen begon mijn sportieve avond.
Eerst ging ik met mark een uur yogales meedoen.. hilarisch! Zie je het al voor je. Een rasechte voetballer en een hockeyster, op de kop tegen een muur met de benen ‘gestrekt’ in de meeste gekke houdingen. We hadden het allebei zo ontzettend warm, terwijl we alleen maar stil stonden in allemaal pijnlijke en moeilijke houdingen!
Na helemaal uit elkaar getrokken te zijn, was het tijd om zelf een uur te gaan sporten. Samen gingen we krachttraining doen voor de rug en armen. Vervolgens gingen we van 7 tot 8 meedoen met de bodypump les! Oei oei.. na een krachttraining voor de armen is dat ook niet zo’n succes! Maar we hebben het volbracht en ik voelde me een stuk beter dan voor al het gesport! 
Snel naar huis, douchen en toen moesten we nog eten. We hadden met Mirte, Puck en Rob afgesproken om even gezellig wat te gaan eten en vervolgens een spelletjes avond te houden met pepernoten in het kader van sinterklaar. Uiteindelijk zaten we om 10 uur ergens in een heel gezellig tentje aan onze pindasoep. Dit was net satesaus maar dan een stuk dunner. Ik vond het heerlijk, maar het was wel aardig machtig en smaakbepalend!
De rest van de avond hebben we de surinaamse monopoly gespeeld met een drankje en wat pepernootjes! 

Zaterdag:
Gisteren lagen we weer aardig laat in bed en ik had toch wel wat last van mijn avondje stappen donderdag, dus ik heb lekker uitgeslapen vandaag. Voor zover je van uitslapen kan spreken, het was eerst 8 uur en daarna half 10 dat ik wakker werd. Lekker een ochtendje chillen, was ook erg fijn! Ik heb een poging gedaan om voor stage bezig te gaan, maar tevergeefs.. het is weer eens niet gelukt. Morgen weer een kans. Om half 3 vertrokken Mirte, Rob, Mark, Puck, Kirsten en ik naar ’t Vat. Dit was de verzamelplek om als vrijwilligers te helpen op kinderdag. Kinderdag is hier het sinterklaasfeest. Er was ergens op een industrieterrein een feest georganiseerd door de javaanse politieke partij. Kinderen die het allemaal wat minder hebben krijgen dan een cadeautje en er zijn allemaal tentjes met eten en leuke spelletjes voor de kinderen. Wij zouden als vrijwilligers gaan helpen met uitdelen van de cadeautjes, super leuk! Dachten we.. Maar niks van dit alles. Het was erg slecht georganiseerd en ze wisten niet waar ze ons neer moesten zetten. Daarnaast was het haast massa productie en van een gezellige sfeer was ook geen sprake. De ouders vlogen elkaar zo ongeveer in de haren als ze in de rij voor de cadeautjes stonden. De kinderen gaven hun bonnetje en ontvingen hun cadeautje zonder enige glimlach of een dankjewel.. Nadat ik bijna twee uur in een klein veel te warm hok cadeautjes heb zitten inpakken, waren we er klaar mee en zijn we weg gegaan. Het zweet liep me overal en we zijn lekker wat gaan eten. Uiteindelijk gingen we om veel eerder terug dan in eerste instantie de bedoeling was, maar dat vonden we allemaal niet heel erg. Om de dag goed af te sluiten, hebben we wat gedronken bij het ’t Vat met z’n allen!
’s Avonds gingen we met een hele groep weerwolven (een spel). Dit ging eerst helaas ook niet van zn leien dakkie.. We zaten bij Mirte en Rob thuis in de tuin. Éen van de jongens was nog weer even weg gegaan, maar toen hij terug kwam mocht hij het terrein niet meer op van de huisbazin.. Er stonden nog wat donkere jongens voor de poort die ook niet naar binnen mochten. Na heel wat gebekvecht en bijna met elkaar op de vuist hadden we besloten om bij iemand anders te gaan zitten. Het blijft heel bijzonder, maar alle mensen die hier een huis verhuren zeggen het eerst tegen nieuwe bewoners: er mogen geen surinaamse (creoolse) jongens het terrein op of blijven slapen.. Ik snap er niks van, je hebt het over je eigen volk..
Maargoed eenmaal bij de volgende thuis hebben we een hele gezellige avond gehad en tot 2 uur zitten weerwolven! Toen was het wel tijd om naar bed te gaan, want om 5 uur ging mijn wekker voor ja ja, het is echt waar, de triathlon!

Zondag:
De triathlon stond voor de deur. We hadden een team gevormd van 4 personen, 2 meisjes en 2 jongens. Het was dan wel is waar een heel klein deel, ik geloof 1/16e, maargoed het is toch een triatlon.
Om 5 uur ging mijn wekker, maar na nog geen 3 uurtjes slaap was ik er echt nog niet klaar voor en had ik blijkbaar mijn wekker uitgedrukt. 5 voor 6 schrok ik wakker.. we moesten om 6 uur aanwezig zijn. Snel bikini aan, sportkleding eroverheen en op de fiets naar de triatlon. Eenmaal daar aangekomen schrokken we een beetje van de opkomst.. Het waren allemaal athletische lui, allemaal strak in pak en een super mooie racefiets in het rek. Ik zette vol goede moed mijn prachtige omafiets ertussen. Helaas viel hij direct weer uit het rek.. Dan maar op het standaard, je kent het wel, zo’n oude die het achterwiel optilt. De mensen stonden ons letterlijk uit te lachen. Tja, meer dan terecht. Zie je het al voor je.. 4 ontzettend ‘sportieve’ studenten, brak van het weinige slaap, in een bikini met een prachtig nl elftal shirt, op een oma fiets, meedoen aan de triatlon. Ik zou ook lachen, en dat heb ik ook zeker gedaan. Wat was het hilarisch! Vooral om anderen te zien fietsen op een racefiets en mijn team op een oma fiets.
Ik moest als eerste van start. Beginnen met 200m zwemmen. Je zou denken: ‘peanuts, doe ik even’. Niet dus.. ik kan geen borstcrawl, dus werd het de schoolslag. Uiteindelijk klom ik als één na laatste het water uit, een fikse achterstand die ik moest inhalen. Maar dat is goed gelukt op mijn omafietsje. Na 5km op de fiets en 1,5 km lopen kwam ik als 7e van de 15 (volgens mij) over de finish met een tijd van iets minder dan 27 minuten. (dit moet nog gecorrigeerd worden en officieel op internet geplaatst worden). Uiteindelijk hadden we met zijn 4en een tijd van 2.02.02! We waren er tevreden mee en hadden onze ochtendgymnastiek weer gehad. Nu was het tijd om maximaal te gaan relaxen! In de bikini de zon in en lekker bakken! Tegen een uur of 11 zijn we weer naar huis gefietst en de rest van de dag heb ik niks meer gedaan, behalve wat voor stage en ’s avonds nog even drankje in Krasnapolsky hotel en daarbij naar salsa dansen gekeken!

Wauw, dit was weer een weekend met heel veel avonturen! Tot nu toe bevallen die weekenden me hier wel en hou ik dat wel even vol op deze manier. Volgend weekend staat er in ieder geval een kerstactiviteit vanuit Boeroeswing op het programma, met eventueel een feest achtervolgend.

Maandag 9 december:
Na een heerlijk tweede weekend, was het weer tijd voor een week stage. Zoals het deze hele maand gaat lopen, wisten we pas zondagavond rond een uurtje of 11 een beetje wat ons te wachten stond voor vandaag. ’s Ochtends om 8 uur was duidelijk dat we om 9 uur bij Diabetre moesten zijn. Diabetre is een centrum waar mensen met diabetes voorlichting krijgen. Om 9 uur was er weer een voorlichting, waarin aan diabetes patiënten wordt uitgelegd wat het precies inhoud, hoe je qua voeding en beweging het beste ermee om kan gaan en er worden wat testjes afgenomen. Normaal is er een groepje aanwezig, maar vandaag was er maar één diabetes patiënt. En deze meneer kon ook geen nederlands, dus werd alles in het surinaams verteld.. oftewel we kregen er niet heel veel van mee. Na twee uurtjes was het klaar en gingen we weer naar huis, aangezien we verder niks gehoord hadden. ’s Middags had Romy gevraagd of ik nog naar stage kwam. Ik ben met mijn laptopje door de regen naar stage gefietst en ben de hele middag op stage voor stageverslag van mijn vorige stage bezig geweest, aangezien ik al 4x geprobeerd heb om die af te maken. Om half 4 en om 5 uur moest Romy twee uur spinning geven en ik heb haar geholpen. De vorige keer hadden de mensen geklaagd dat het niet zwaar genoeg was, dus hadden we dit keer een bijzonder zware training samengesteld. Maar we waren een beetje vergeten dat we deze training zelf twee keer moesten doen.. Pfoe, dat was een best work out en ik ben denk ik wel 6L vocht verloren in die twee uur. Achteraf was het wel heerlijk! En natuurlijk was het voor mij toen nog niet klaar met sporten. Snel even gedoucht bij Romy en bij Roopram (de beste roti tent) roti gegeten om vervolgens om 7 uur paraat te staan voor salsa les. Na 1,5 uur salsa was ik helemaal leeg en kon ik bijna niet meer op mijn benen staan. Snel naar huis en met de beentjes de lucht in op bed liggen, beetje chillen!
De salsa lessen zijn overigens erg leuk en het gaat ook erg goed. Volgende week donderdag hebben we examen en moeten we afdansen.. spannenddd! De komende dagen nog maar even hard oefenen in alle kroegen waar ze salsa avond organiseren!

Dat was weer een blog van mijn kant. Ik hoop dat jullie het leuk vonden! Ik al nu niet zeggen dat het eventjes duurt voor ik weer blog, want misschien maak ik het wel weer niet waar. In ieder geval tot snel!!

xoxo
Ashley